Soms kom je een verhaal tegen dat je inspireert of je op een andere manier goed doet voelen. 
Verhalen kunnen je helpen om oude overtuigingen los te laten en op een andere manier naar de wereld te kijken. 
Ze doen een beroep op het beste in jezelf en motiveren je om door te zetten.
Hier verzamelen we zo'n verhalen. Misschien wil je zoals wij er een aantal uitkiezen en deze als een halsketting met je meedragen.
Ze herinneren je aan een stukje wijsheid.
En het is ook altijd fijn om deze verhalen met anderen te delen. 

De eenzame monnik

Over de kracht van meditatie.

Er was eens een eenzame monnik die op een dag bezoek kreeg van enkele mensen.
Nieuwsgierig vroegen ze hem wat voor nut het leven in stilte en meditatie had.
De monnik, die net met een emmer water haalde uit een diepe waterput, stopte zijn werkzaamheden en zei: ‘Kijk eens in de bron. Wat zien jullie?’
De mensen tuurden naar het water en zeiden: "We zien helemaal niets."’
Enige tijd later herhaalde de monnik zijn vraag. "Kijk weer in de bron. Wat zien jullie nu?"
De mensen keken weer en zeiden opgetogen: "We kunnen in de weerspiegeling onszelf zien!"
‘Dat is de kracht van de stilte," legde de monnik uit. "Ik was water aan het putten en daarom was het water onrustig. Nu is het rustig en kunnen jullie jezelf zien. De stilte van meditatie zorgt ervoor dat je jezelf kunt zien. Maar blijf nog even hier wachten."
Enige tijd later zei de monnik weer: "Kijk nu nog een keertje in de bron. Wat zien jullie nu?"
De bezoekers tuurden naar de bron en riepen uit: "Nu zien we de stenen op de bodem van de bron!"
"Inderdaad," beaamde de monnik, "als je maar lang genoeg wacht en opgaat in stilte en meditatie, kun je de grond van alles aanschouwen."

De 'wet van de vuilniswagen'

Over de kracht van loslaten.

Op een dag pakte ik een taxi en we vertrokken naar de luchthaven.
De taxi-chauffeur reed keurig netjes op de rechter rijstrook, toen er plotseling een auto uit een parkeerplaats de weg op schoot.
De taxi-chauffeur ging vol in de remmen, slipte en miste de andere auto met een paar centimeter.
De chauffeur van de andere auto schudde met zijn hoofd en begon te schreeuwen naar ons.
De taxi-chauffeur lachte en zwaaide naar de man. En echt waar, oprecht vriendelijk. Zo oprecht dat ik vroeg: "Waarom doe je dat? Deze man rijdt ons bijna het ziekenhuis in!"
"Tja," zei de taxi-chauffeur, "dat is wat ik noem de wet van de vuilniswagen."
Hij legde uit dat mensen regelmatig vuilniswagens zijn. Ze lopen rond met vuilnis, zoals frustratie, boosheid en teleurstelling. Als hun vuilnis zich opstapelt, moeten ze een plek vinden om het te dumpen."Soms dumpen ze het op mij. Ik vat dit niet persoonlijk op. Ik glimlach, ik zwaai, ik wens ze het allerbeste en ga vrolijk verder. Ik neem hun vuilnis niet aan. En ik neem hun vuilnis niet mee naar andere mensen op het werk, thuis of op straat".

Ik kan slapen als het stormt

Over innerlijke rust.

Jaren geleden zocht een boer naar een nieuwe knecht.
Op zijn advertentie kwam alleen een kleine, dunne man van middelbare leeftijd af.
"Ben je een goede knecht?", vroeg de boer. "Wel, ik kan slapen als het stormt", antwoordde de man.
De boer raakte verward door dit antwoord, maar besloot de man bij gebrek aan beter toch aan te nemen.
De kleine man bleek een harde werker te zijn. Van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat was hij voortdurend aan het werk.
De boer was erg tevreden. Totdat ’s nachts de wind harder ging waaien. Het begon te stormen.
De boer maakte zijn knecht wakker. "Sta op! Het stormt! Alles waait weg!"
"Oh", zei de knecht, "ik kan slapen als het stormt". En hij ging weer in zijn bed liggen.
De boer rende woedend naar buiten om alles stevig vast te maken. Tot zijn grote verbazing zag hij de koeien op stal en de kippen in hun kooi. Op alle benodigde plekken waren voorzorgsmaatregelen genomen. Alles was goed geregeld.
Toen begreep de boer wat de knecht bedoelde. Wees altijd goed voorbereid. Spiritueel, mentaal, fysiek. Zodoende hoef je niets te vrezen. Als je gedaan hebt wat nodig is, kun je de innerlijke rust bewaren.