3. Woede (Krodt)

Voor het begrijpen van Woede is het noodzakelijk om de aard van het ego te begrijpen. Het ego is datgene wat zich identificeert met mij en mijn. De mens is een wezen dat groeit door het proces van opeenvolgende identificaties. Zodra het kind na de geboorte de scheiding met zijn moeder begint te ervaren, ziet het zichzelf als een zelfstandig wezen. Later gaat hij met vrienden om van zijn eigen sekse en daarna zoekt hij zijn eigen identiteit in de andere sekse. Het einde van de reis komt wanneer het ik zijn uiteindelijke identificatie aangaat met het Absolute en overgaat in het Kosmisch Bewustzijn.
Bij het identificeren maakt het ik voornamelijk gebruik van het verstand. Daarin is alle informatie opgeslagen die hij ontvangen heeft en vooral de waardeoordelen van hen waarmee hij zich het sterkst heeft geïdentificeerd. Diep in zichzelf weet de mens dat alle werkelijkheid in hemzelf aanwezig is, maar het identificerende ik sluit die aspecten uit, die door degenen waarmee hij identificeert als slecht beschouwd worden.

Woede is de emotionele-chemische reactie die ontstaat wanneer de mens met een aspect van zichzelf geconfronteerd wordt dat hij verworpen heeft en als iets slechts beschouwt. Dit negatieve aspect wordt dan ervaren als een bedreiging van het bestaan. En inderdaad, het vormt een werkelijke bedreiging voor de voortdurende stroom van zijn identificaties.
Daarom projecteert het ik dat aspect dat het in zich zelf verwerpt in de ander door wie het werd opgeroepen en richt het zijn energie op het verwijderen van dit ongewenste aspect. Dit is de aard van Woede.
Woede is een gevolg van veelheid, van zwakte. Het is de staart van de slang Egoïsme (55). Het is de omlaaggerichte energie die de speler terugvoert naar de eerste chakra. Wanneer men zich gekwetst voelt, wordt men woedend. Woede is onzekerheid, het voornaamste knelpunt van de eerste chakra.

Woede is een belangrijk obstakel op het pad van spirituele groei. Het veroorzaakt het vuur, de hitte die alles verbrandt. Alleen wanneer woede onpersoonlijk is en niet de gevoelens van de mensen meesleept, zuivert het. Woede is een aspect van Rudra, de Heer der vernietiging. Zijn woede is niet gebaseerd op persoonlijke redenen en daarom vernietigt het niet hem maar het kwaad dat de oorzaak is van disharmonie en onevenwichtigheid. Woede die ontstaat uit persoonlijke redenen verslindt alle vriendelijke eigenschappen van de mens en trekt alle energie naar beneden. Maar de woede die niet uit persoonlijke redenen voortkomt, verwoest het kwaad dat de oorzaak van deze woede is. Woede is de andere kant van het beeld van de liefde. Wij kunnen niet kwaad zijn op iets waarmee wij ons niet identificeren. Woede prikkelt het zenuwstelsel en zet het redelijke denken volledig buiten werking, maar aan de andere kant zuivert het het lichaam alsof het wordt schoongebrand. De prijs die de mens daarvoor moet betalen is echter te hoog, want het brengt hem te laag en hij moet opnieuw beginnen vanaf de eerste rij van het spel.

Woede kan zijn uitdrukking vinden door geweld en zonder geweld. Zonder geweld schept het een grote morele kracht die satyagrah (satya = waarheid agrah = volharding) wordt genoemd. Dit is alleen mogelijk wanneer men kalm blijft zelfs wanneer men werkelijk woedend is. Dan is deze woede onpersoonlijk en staat tegenover het kwaad. Dan is het gebaseerd op liefde, liefde voor het goede, en de waarheid. Dan helpt het bij de geestelijke groei en is goddelijk.

Drie is het getal van de creativiteit, het uitdrukking-geven en de evenwichtigheid. Behorende bij de oneven getallen is drie dynamisch positief en schept een ordening. Het stelt het element vuur voor wat in de mens tot uitdrukking komt als woede. Aan de andere kant kan hetzelfde element zich ontwikkelen tot ijver. Zo zijn macht en vastberadenheid eigenschappen van het getal drie. In de getalsleer is drie het getal van de planeet Jupiter, Het symbool van de stoutmoedigheid, kracht, werk, energie, kennis, wijsheid en innerlijk leven.