31. Heiligheid (Yaksha-loka)
De speler die terecht komt op het vlak der Heiligheid ervaart de Goddelijke Genade door het begrip en de kennis van de kosmische wetten. Heiligheid is een direct resultaat van de goede neigingen. Het is het gevoel van eenheid met de aanwezigheid van God en het vermogen om de Goddelijke Genade in het hele bestaan te herkennen. Deze eenheid gaat verder dan het vlak van het gewone intellectuele begrijpen en wordt een werkelijk deel van het dagelijks leven.
Yaksha’s zijn de hemelse wezens die in de hemel woonden. Volgens de hindoe kosmologie werden de wezens bij de schepping in zeven klassen verdeeld: Deva’s, Yaksha’s, (of Kinnara’s), Gandharva’s, Manushya’s, Asura’s (of Raksha’s), Bhoota’s en Pishacha’s.
De Pishacha’s vertegenwoordigen de laagste vorm van het bewustzijn, waarvan gemeenheid en geweld de voornaamste aspecten zijn. Daarop volgen de Bhoota’s of geesten. Dit zijn niet-lichamelijke wezens die in het verleden leven omdat zij niet van het aardse bestaan kunnen scheiden. De Asura's zijn wezens die niet geloven in een morele gedragscode en die alleen op zoek zijn naar sensuele bevrediging, wijn, wijven en gezang. Dan zijn er de Manushya’s die in de wet van het karma geloven en in de verantwoordelijkheid voor hun eigen daden. Zij zijn zich bewust van de toekomst en van de mogelijkheid tot bevrijding. Dit is het vlak van het menselijk bestaan. Daarna komen de Gandharva’s, de bewuste gelovigen die in dienst staan van de goden en in harmonie leven met de goddelijke muziek (zie vlak 11). Dan komt de klasse van de Yaksha’s, het soort bewustzijn dat zijn basis vindt in de kennis en het begrip van de kosmische beginselen en de directe ervaring van de goddelijke genade. Tenslotte zijn er de Deva’s, de zuivere energievormen van de goden zelf.
Wanneer de speler op Yaksha-loka terecht komt trekt de vraag over de natuur van het Goddelijke zijn aandacht. Hij probeert het verband te vinden tussen het goddelijke en zijn dagelijks leven. Alleen met het bereiken van het vierde chakra wordt deze goddelijkheid werkelijk ervaren; voor die tijd was het alleen maar een abstracte voorstelling. De nieuwsgierigheid naar het Goddelijke en naar Zijn aanwezigheid in de schepping, dit verlangen om de Werkelijkheid tegemoet te treden, wordt de essentie van de speler.
