62. Geluk (Sukh)

Evenwichtigheid in de chemie van het lichaam en in de psychische verschijnselen, is Geluk, Sukh. Deze staat bereikt de speler door Vivek, Geweten (46) of door het zingen van Om, het bereiken van samadhi of het vasthouden aan het positieve denken.

Het geluk komt naar de speler toe wanneer zijn geweten hem vertelt dat hij vlak bij zijn doel is; de zekerheid dat hij de bevrijding nadert. Het gevoel dat hij ervaart is niet in woorden uit te drukken, onbeschrijflijk. Hij voelt het geluk van de rivier die na een reis van duizenden kilometers ten slotte met de oceaan versmelt… een gevoel van versmelten met zijn eigen Bron.

Wanneer de speler in deze staat van geluk zijn karma's niet verwaarloost en niet lui of passief wordt, bestaat er een reële kans om het Kosmisch Bewustzijn binnen dit leven te bereiken. Maar als hij door dit gevoel van geluk wordt overweldigd en niets meer doet en denkt dat zijn reis al volbracht is, dan zal de slang van Passiviteit die vlak voor hem ligt, hem verslinden en al zijn energie terugtrekken naar de eerste chakra.
Het spel vertelt ons dat hij nog een zes moet gooien om zijn doel te bereiken, evenals hij een zes nodig had om geboren te worden. Maar als hij lui wordt, als hij denkt dat hij niets meer hoeft te doen, ligt Tamas (passiviteit) op de loer om hem terug te brengen naar Illusie (2).
Werkelijk geluk bestaat alleen voor de speler die evenwichtig blijft wanneer hij zijn doel nadert. Het spel is belangrijk in zijn totaliteit. Zijn stabiele verstand stelt hem in staat om de patronen in de stroom, — de rivier van het dharma — te ontdekken. Hij aanvaardt alles wat het leven hem aanbiedt en er is niets dat hij afwijst. Zelfs als hij het achtste niveau bereikt en terug moet keren naar Aarde (51) voelt hij het geluk dat ontstaat door de wetenschap dat er een doel is dat bereikt kan worden.

 

 

Wil je het spel verder spelen?
Gooi dan een dobbelsteen en kies één van de 6 uitkomsten:

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6

Copyright Made with Love Productions - Leela, spel der zelfkennis, door Harish Johari
eindredactie en art: Garsett Larosse